
|
Herb : w słup, w polu błękitnym
trzy lilie srebrne
w słup, lewe pole czerwone.
Klejnot : trzy pióra strusie.
Labry : z prawej błękitne, z lewej czerwone,
podbite
srebrem.
Według J.Długosza herb nadany w 1377
r.
przez króla Ludwika Węgierskiego, mającemu pochodzić z Krymu
Kierdejowi, potomkowi
chanów Tatarskich, najstarsza pieczęć
z 1451 r., najstarszy zapis z 1436 r.
Występował głównie w ziemi chełmskiej
i na Litwie.
Używało go około 20 rodzin :
Czaplic, Dzius (Dziusza), Girdziewicz,
Girsztowt,
Hojski,
Hos(ś)cki,
Hościł, Hubczyc, Jarmund, Jarmundowicz,
Kierdej, Kiernicki, Kikłowicz, Kosecki, Koziński, Krzywi(e)cki, Mniszyński,
Mylski, Pohorecki, Szpanowski,
Wielhorski
|
Odmiana
herbu przysługująca
hrabiom
Wielhorskim.
Z nich : Michał (*ok.1730 †1814)
otrzymał 27.II. 1787 od cesarza Józefa II
dziedziczny
tytuł
hrabiego w Galicji,
Władysław Aleksander Michał,
Gustaw Aleksander Michał (*1798 †1874)
oraz
Józef otrzymali
w 1824 r.
potwierdzenie tytułu w Królestwie Polskim,
a Józef
Łukasz,
Jan Nepomucen Stanisław, Gustaw Aleksander
Michał (*1798 †1874)
oraz Władysław Aleksander Michał 30.XI. 1849 r. w Rosji,
ostatnim uprawnionym do tytułu
był
Michał (*1890 †1942).
|